എന്‍റെ പ്രൊഫൈലില്‍ എന്തെഴുതണമെന്ന ചിന്തയില്‍ നിന്നാണ് ഈ കവിതയുടെ പിറവി
എന്‍റെ കവിത
നിഴല്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ക്കു മുഖപടം നല്‍കുന്നു .
നഖക്ഷതങ്ങളില്‍ ചോര വാറ്റുന്നു .
രക്ത ബാല്യം വരച്ചെടുക്കുന്നു .. .. ..
എന്‍റെ കവിത
അഭയം കാണാതെ ,
നരച്ച കവിള്‍ത്തടം കൊണ്ടു
തീക്കു മുന കൊടുക്കുന്നു
ചിലപ്പോള്‍ ,
ഉള്ളില്‍ അസൂയമുഴച്ച്ചു
വിഷാദ ഗര്‍ഭം ചുമക്കുന്നു .
പട്ടിണി കിടക്കുന്നു ,
പാല്‍ ചുരത്തുന്നു .
പടക്കളങ്ങളില്‍
തലചുറ്റി ,
ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ
ചുവന്ന ബാണം തെറിപ്പിച്ച്
പ്രവചന കുലം തകര്‍കുന്നു .
ഒടുവില്‍
അവസാനത്തെ ചുംബനത്തിനു
മണി മുഴങ്ങുമ്പോള്‍
പാലായനത്തിന്‍റെ കഥ പറയുന്നു . ..
